Türkiyənin Eskişeher şəhərindəki Osman Qazi Universiteti ilə Anadolu Universiteti 2017-ci ilin may ayının 16-17-də “Uluslararası Cengiz Dağcı Simpoziumu” keçirib.
“Uluslararası Cengiz Dağcı Simpoziumu”nun proqramına daxil edilmiş məruzələr arasında Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin əməkdaşı Aytən Abbasovanın “Cengiz Dağcı yaradıcılığında türkün yurd itkisini milli faciə tipində təqdimi və özünüdərk məsələsi”, AMEA Folklor İnstitutunun əməkdaşı Əli Şamilin “Cengiz Dağcının “Qorxunc illər” romanında Sovet ideologiyasının ifşası” məruzələri də yer alıb.
1919-cu ildə Krımın Qurzuf qəsəbəsi yaxınlığında doğulan Cengiz Dağcı Krım Pedaqoji İnstitutunun tarix fakültəsinə daxil olsa da, 1939-cu ildə onu hərbi məktəbdə oxumağa göndərirlər. İkinci Dünya Savaşı başlayanda o, tank taqımının komandiri vəzifəsində savaşa göndərilir. Lakin müharibənin ilk günləri daha hazırlıqlı alman hərbi birlikləri Sovet tanklarını asanlıqla məhv edir, sağ qalan əsgər və zabitləri əsir götürür.
İkinci Dünya Savaşından sonra Cengiz Dağcı Londonda yaşayır. Orada kiçik bir yeməkxana işlətməklə yanaşı, bədii yaradıcılıqla da məşğul olur. 1956-ci ildən başlayaraq Türkiyədə “Yurdunu itirən adam”, “Onlar da insandır”, “Ölüm və qorxulu günlər”, “O torpaq da bizimdir”, “Kolxozda həyat”, “Dönüş”, “Gənc Temuçin”, “Badam budağından asılı körpələr”, “Mənim kimi biri” və b. romanlarını, hekayələrini, eləcə də “Mən və içimdəki mən» adlı fəlsəfi əsəri nəşr etdirir. Sovetlər Birliyinin çöküşündən sonra isə əsasən xatirələrinə dayanan bədii əsərlər yazır.
2011-ci ilin oktyabrında dünyasını dəyişəndə Türkiyənin o zamankı xarici işlər naziri Ahmet Dağudoğlunun təşəbbüsü ilə yazıçının cənazəsi Londondan gətirilərək doğulduğu kənddə dəfn edilir.